In Nederland ontwikkelt er zich een interessante discussie: niet alle ondernemingen zijn gelijk. Sommige komen de samenleving iets brengen, andere zijn er vooral om te halen. Deze discussie is ontstaan door enkele van oorsprong Nederlandse bedrijven in handen van buitenlandse aandeelhouder, zoals HEMA: ‘de exhibitionistische zelfverrijking en het financiële wanbeleid van de voormalige Britse aandeelhouder hebben het bedrijf vervaarlijk aan het wankelen gebracht.’
De irritatie over hebzuchtige aandeelhouders beperkt zich al lang niet meer tot de gestaalde kaders van de vakbonden. Daarom wordt er weer meer gekeken naar coöperaties. Zo kwam in de strijd om HEMA het Alternatief Voor Vakbond (AVV) met het voorstel van het bedrijf een coöperatie te maken.
Maar, niets van dat alles zal echter lukken zonder een nieuw speelveld. Zoals Peer Swinkels ook constateert: er moet een debat komen over wat voor soort bedrijfsleven ons land verder helpt. Door nieuwe wet- en regelgeving kan de politiek bedrijven met coöperatieve elementen voordelen bieden en tegelijkertijd het uitzuigende soort kapitalisme tegengaan.
Zolang ze dat niet doet, ligt het lot van de werknemers van HEMA, Tata Steel en Apollo Vredestein in andermans handen en zal de Nederlandse overheid keer op keer aan het werk worden gezet wanneer een volgende onderneming in de problemen komt.
Bron: vn.nl